ΤΟ  YOUTUBE ΕΙΝΑΙ Ο ΝΕΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΓΕΝΙΑΣ;

Ονομάζομαι Μηνάς.

Είμαι ένας κλασσικός πατέρας σαν όλους τους άλλους. Σκληρά εργαζόμενος και απορροφημένος μπορώ να πω από την ρουτίνα της καθημερινότητας μου, μιας και η γυναίκα μου δεν εργάζεται. Έχω μία κόρη που είναι φοιτήτρια στην Κρήτη στο δεύτερο έτος και ένα γιο μικρότερο της κατά τρία χρόνια.  Με βαριά καρδιά όπως όλοι οι γονείς αποχωριστήκαμε το κοριτσάκι μας για να φύγει για σπουδές. Λίγους μήνες αργότερα άνοιξε ένα μεγάλο κεφάλαιο προς συζήτηση, προβληματισμό και διχασμό για εμάς –και όταν λέω εμάς  αναφέρομαι σε εμένα και τη σύζυγο μου – όταν πρωτοείδαμε ένα βιντεάκι της κόρης μας στο youtube μέσω ενός κοινού γνωστού μας που μας το ανέφερε από την κόρη του που ήταν καλή φίλη με τη δική μας. Πριν μιλήσω με το παιδί μου μπήκα στη διαδικασία να ψάξω και να δω τι είναι όλος αυτός ο κόσμος του youtube για τη νέα γενιά, στην προσπάθεια μας με τη γυναίκα μου να κατανοήσουμε περισσότερο ποια ανάγκη οδήγησε τη Φανή μας στο να δημιουργήσει ένα τέτοιο «κανάλι» σε έναν κόσμο που εμείς δεν ξέραμε καν ότι υπήρχε.  

Σε όλη αυτή την αναζήτηση λοιπόν θέλω να εστιάσω σε κάθε γονιό εκεί έξω και να του πω ότι ίσως τελικά το να ψάξουμε για αυτή τη νέα μόδα μας βοήθησε να αναλύσουμε κάποια βασικά ερωτήματα που είχαμε σα γονείς. Οι προβληματισμοί μας ήταν πάρα πολύ και δε θα σας το κρύψω. Πρώτα από όλα όλη αυτή η υπερ προβολή του παιδιού μας, μας έκανε να θέλουμε να βάλουμε αρχικά τις φωνές. Στην πορεία όμως παρακολουθώντας αυτή τη μικρή «κοινωνία», ας το θέσουμε έτσι μιας και όλοι αυτοί τελικά αποτελούνται από μια ομάδα ανθρώπων, οι οποίοι αλληλοϋποστηρίζουν το νέο τρόπο επικοινωνίας μεταξύ τους, καταλάβαμε ότι δεν είναι ότι εμείς δεν το δεχόμαστε, το παιδί μας μέσα από τα βίντεο του πρόβαλε τον εαυτό του ουσιαστικά και την καθημερινότητα του. Δεν μπορούσαμε να συμβαδίσουμε με την ανάγκη επικοινωνίας της νέας γενιάς, η οποία τεχνολογικά είναι ανεπτυγμένη. Το θεωρούσαμε ανούσιο, χαζό τρόπο επικοινωνίας και ρηχό. Η νέα γενιά όμως πάνω σε αυτό τον τρόπο βρίσκει ενδιαφέρον την απλότητα. Δημιουργεί πρότυπα τα οποία είναι της διπλανής πόρτας. Το κοινό αυτό ταυτίζεται με υπαρκτά προβλήματα και προβληματισμούς που αφορούν τη γενιά τους. Το κοινό που τα παρακολουθεί φανατικά έχει βρει ένα δικό του κώδικα επικοινωνίας με όλα όσα τον απασχολούν ηλικιακά και όχι μόνο. Ίσως λοιπόν μέσα στα τόσα αρνητικά να έπρεπε να δούμε τη θετική πλευρά όλων όσων εμείς δεν μπορούσαμε να καταλάβουμε εξαρχής και πιστέψτε με σαν γονιός έχω πολλά αρνητικά να σας πω. Το νόημα είναι ότι αν εστιάσω σε αυτά δεν θα λύσω ποτέ ένα πρόβλημα το οποίο ουσιαστικά μπορεί και να μην υπάρχει. Το παιδί μου άλλωστε ήταν ανένδοτο στο να σταματήσει και χαρακτηριστικά μου είπε ότι νιώθει όμορφα που βρήκε το δικό της χώρο έκφρασης. Οδικός μου προβληματισμός στεκόταν σε όλα αυτά τα αρνητικά σχόλια που μπορεί να την πλήγωναν αν δεν έβρισκε τελικά τον τρόπο να τα διαχειριστεί. Και ακόμα αυτό με προβληματίζει. Παρόλα αυτά είμαι σε μια ουδέτερη στάση. Παρακολουθώ τα βίντεο της και αφού κάναμε μια συζήτηση θέτοντας κάποια όρια νιώθω λίγο πιο ασφαλής και εγώ και η γυναίκα μου.

Το θέμα είναι ότι εμείς σαν παλιότεροι μπορούμε να συμβαδίζουμε πάντα με την τεχνολογική εξέλιξη και τις ανάγκες που δημιουργούνται στις νέες γενιές; Η δική μου απάντηση είναι όχι. Αυτό όμως που μπορούμε να κάνουμε είναι να παρακολουθούμε την εξέλιξη των παιδιών μας πάνω σε αυτή και να είμαστε με κάποιο «αόρατο» τρόπο δίπλα τους κρατώντας τα σφιχτά από το χέρι όταν καταλάβουμε ότι νιώθουν ότι είναι μόνα τους.